به کی سلام کنم
نوشته سیمین دانشور
سیمین دانشور یکی از نویسندگان توانای معاصر، در سال 1300 در شیراز چشم به جهان گشود. وی از معدود زنانی است که در سال 1329 موفق به اخذ درجه دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گردیده است. وی آثار و ترجمه های متعددی دارد که یکی از معروفترین آن "سو و شون" است.
در آثار سیمن دانشور زنان و دغدغه های آنان نقش مهمی دارند. در کتاب "به کی سلام کنم" وی که مجموعه داستان های کوتاه است نیز نقش زن از جایگاه مخصوصی برخوردار است. به جرأت می توان گفت در تمامی این داستانهای کوتاه نگاهی واقعبینانه به تأثیر شرایط بر دیدگاه و جهان بینی زن در هر طبقه از جامعه دارد. آنچه که حائز اهمیت است این مطلب است که سیمین دانشور در این کتاب ثابت کرده است که طبقه ثروتمند را همان قدر می شناسد که طبقه مستمند، کولی های شمالی را همان قدر می شناسد که ناخدای جنوب. و این خود به تنهایی گواه نگاه تیزبینانه و نقاد وی به جامعه ای است که در آن زندگی می کند. نقد فرهنگ بی آنکه مستقیما نقدی کند. نقد خرافات بی آنکه حرفی از خرافه بزند. اما آن چه را که من دوست داشتم در داستانهایش ببینم و ندیدم عصیان بود. ای کاش شخصیت های داستانش مخصوصا زنانی که گرفتار فرهنگی مردسالارانه هستند طغیان می کردند. البته درست است که در جوامعی چون جوامع ما عصیان ضد ارزش به حساب می آید و داستان های وی تصویری است واقعی از جامعه، اما زنانی که طغیان کرده اند نیز کم نیستند. البته اگر بگویید در پایان هر داستان، وی موفق می شود خواننده را به فکر و شاید میل به طغیان تشویق نماید، حق داشته باشید، اما احساس من اینگونه است که در میان داستانهای این کتاب جای زن طغیانگر ایرانی خالی است.